เวสต์แฮมยูไนเต็ด: คู่แข่งพรีเมียร์ลีก

สโมสรฟุตบอลเวสต์แฮมยูไนเต็ด ซึ่งตั้งอยู่ในลอนดอนตะวันออก ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2438 ในชื่อ Thames Ironworks FC โดย Arnold Hills เจ้าของ Thames Iron Works and Shipbuilding Company และหัวหน้าคนงาน Dave Taylor จุดประสงค์เดิมที่อยู่เบื้องหลังการก่อตั้งคือเพื่อปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างพนักงานในบริษัทในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ความไม่สงบทางอุตสาหกรรม (แหล่งที่มา).

ในตอนแรกทีมต้องดิ้นรนเนื่องจากสิ่งอำนวยความสะดวกไม่เพียงพอ แต่ในที่สุดก็ประสบความสำเร็จเมื่อพวกเขาคว้าถ้วยรางวัลแรกคือถ้วยการกุศลเวสต์แฮมในปี พ.ศ. 2439 (แหล่งที่มา). ในปี พ.ศ. 2443 หลังจากมีความขัดแย้งกับเจ้าหน้าที่ฟุตบอลเกี่ยวกับการลงทะเบียนผู้เล่น สโมสรก็ถูกยุบก่อนที่จะได้รับการปฏิรูปภายใต้ชื่อปัจจุบันคือ เวสต์แฮมยูไนเต็ดเอฟซี ต่อมาในปีเดียวกันนั้น (แหล่งที่มา).

ตลอดช่วงปีแรกๆ ในลีกระดับภูมิภาค เช่น ลีกใต้ ดิวิชั่น 1 และ ลีกตะวันตก ดิวิชั่น 1 เซาท์ (ปัจจุบันคือลีกฟุตบอลอังกฤษ) ผู้เล่นที่โดดเด่นอย่างซิด คิง ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นผู้จัดการทีมผู้โด่งดัง ได้ช่วยประสานชื่อเสียงของเวสต์แฮมในฐานะทีมระดับก้าวหน้า -ทีมมา. ความสำเร็จหลักครั้งแรกของพวกเขาเกิดขึ้นในปี 1923 เมื่อพวกเขาแข่งขันกับโบลตัน วันเดอเรอร์สในเอฟเอ คัพ รอบชิงชนะเลิศนัดแรกซึ่งจัดขึ้นที่สนามเวมบลีย์ แม้ว่าจะพ่ายแพ้ในนัดนี้ (2-0) แต่ก็ถือเป็นจุดสำคัญสำหรับสโมสรที่กำลังเติบโตแห่งนี้ (แหล่งที่มา).

สถาบันฟุตบอล

หนึ่งในความสำเร็จที่สำคัญที่สุดของเวสต์แฮมคือการพัฒนานักเตะเยาวชนที่มีพรสวรรค์ผ่านระบบอะคาเดมีอันทรงเกียรติที่มีชื่อว่า "The Academy of Football" สถาบันแห่งนี้ก่อตั้งขึ้นระหว่างการดำรงตำแหน่งผู้จัดการทีมของรอน กรีนวูด (พ.ศ. 2504-2517) โดยผลิตผู้เล่นที่ประสบความสำเร็จมากมาย เช่น บ็อบบี้ มัวร์, เจฟฟ์ เฮิร์สต์ และมาร์ติน ปีเตอร์ส ซึ่งล้วนเป็นสมาชิกคนสำคัญในทีมชุดคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกปี 1966 ของอังกฤษ (แหล่งที่มา).

ทศวรรษ 1960: ชัยชนะคัพ

ทศวรรษ 1960 เป็นยุคทองของเวสต์แฮมยูไนเต็ด ในปี 1964 ภายใต้ผู้จัดการทีม รอน กรีนวูด พวกเขาคว้าแชมป์เมเจอร์ครั้งแรกของพวกเขา นั่นคือเอฟเอ คัพ โดยการเอาชนะเปรสตัน นอร์ธเอนด์ด้วยสกอร์ 3-2 (แหล่งที่มา). สองปีต่อมา ในปี 1965 สโมสรคว้าแชมป์สำคัญได้อีกครั้งเมื่อพวกเขาเอาชนะ TSV มิวนิก และคว้าแชมป์ European Cup Winners' Cup ด้วยชัยชนะอันน่าตื่นเต้นที่สนามเวมบลีย์ (2-0) (แหล่งที่มา).

การแข่งขันที่ดุเดือดที่สุดของเวสต์แฮมคือกับทีมมิลล์วอลล์ เอฟซี ในลอนดอน ซึ่งย้อนกลับไปถึงต้นกำเนิดร่วมกันจากท่าเรือของลอนดอนตะวันออก ความเป็นปฏิปักษ์ระหว่างทั้งสองสโมสรเริ่มแรกด้วยการแข่งขันระหว่างบริษัทต่อเรือในท้องถิ่นที่ว่าจ้างผู้สนับสนุนตามลำดับ (แหล่งที่มา). เกมระหว่างเวสต์แฮมและมิลล์วอลล์ขึ้นชื่อเรื่องความเข้มข้นทั้งในและนอกสนาม

นอกจากมิลวอลล์เอฟซีแล้ว คู่แข่งที่โดดเด่นอื่นๆ ได้แก่ ท็อตแน่ม ฮ็อตสเปอร์ และเชลซีเอฟซี ซึ่งมีส่วนทำให้แมตช์ดาร์บีอันร้อนแรงซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของลอนดอนดาร์บีในวงกว้างท่ามกลางทีมต่างๆ ภายในเกรเทอร์ลอนดอน

นับตั้งแต่ก่อตั้งจนถึงเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2016 เวสต์แฮมยูไนเต็ดเล่นที่โบลีน กราวด์ หรือที่รู้จักในชื่ออัพตัน พาร์ค สนามกีฬามีความจุ 35,016 และตั้งอยู่ในลอนดอนตะวันออก (แหล่งที่มา). ในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2559 เวสต์แฮมยูไนเต็ดได้ย้ายไปอยู่บ้านใหม่ที่ลอนดอนสเตเดียม ซึ่งเดิมสร้างขึ้นสำหรับการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 2555 โดยมีความจุที่นั่งเพิ่มขึ้นประมาณ 60,000 ที่นั่ง (แหล่งที่มา).

แฟนบอลของสโมสรได้รับการยกย่องอย่างกว้างขวางสำหรับการสนับสนุนอย่างกระตือรือร้นในระหว่างการแข่งขันในบ้านที่สนามกีฬา บทสวดอันโด่งดังจากผู้สนับสนุนเวสต์แฮมคือ "I'm Forever Blowing Bubbles" ซึ่งกลายมาเป็นคำพ้องความหมายกับทั้งทีมและวัฒนธรรมของแฟนๆ (แหล่งที่มา).

ผู้สนับสนุนเวสต์แฮม ยูไนเต็ด หรือที่รู้จักในชื่อแฮมเมอร์ส ประกอบด้วยกลุ่มประชากรที่หลากหลายตามช่วงอายุและภูมิหลังทางสังคมที่แตกต่างกัน แฟนๆ เหล่านี้แบ่งปันความภักดีอันแน่วแน่ต่อทีมของพวกเขา ซึ่งรวมพวกเขาเป็นหนึ่งเดียวกัน นอกเหนือจากภูมิศาสตร์หรือภูมิหลัง

กลุ่มผู้สนับสนุนที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดกลุ่มหนึ่งคือ The Green Street Elite (GSE) ซึ่งปรากฏอย่างโดดเด่นในภาพยนตร์เช่น "Green Street Hooligans" (2005) GSE เกิดขึ้นในช่วงยุคหัวไม้ฟุตบอลของอังกฤษในช่วงทศวรรษที่ 70-80 แต่ปัจจุบันทำหน้าที่มากขึ้นเพื่อส่งเสริมความสนิทสนมกันในหมู่แฟน ๆ ผ่านการสนับสนุนที่เป็นระบบ

ประเพณีภายในเวสต์แฮมรวมถึงการร้องเพลง "I'm Forever Blowing Bubbles" ก่อนเริ่มการแข่งขัน ในขณะที่ฟองอากาศหลายพันฟองลอยอยู่ในอากาศรอบตัว ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคีระหว่างผู้เล่นในสนามและแฟนๆ นอกสนาม

1. แข่งขันในเอฟเอ คัพ รอบชิงชนะเลิศครั้งแรกที่สนามเวมบลีย์ (1923)
2. เอาชนะเปรสตัน นอร์ธเอนด์เพื่อคว้าแชมป์เมเจอร์แรกของพวกเขา นั่นคือเอฟเอ คัพ (1964)
3. คว้าแชมป์ยูโรเปียน คัพ วินเนอร์ส คัพ กับ TSV มิวนิก (1965)
4. มอบผู้เล่นคนสำคัญอย่างบ็อบบี้ มัวร์, เจฟฟ์ เฮิร์สต์ และมาร์ติน ปีเตอร์ส ให้กับทีมชุดคว้าแชมป์ฟุตบอลโลกปี 1966 ของอังกฤษ
5. คว้าแชมป์เอฟเอ คัพ เป็นครั้งที่สองด้วยการเอาชนะฟูแล่ม ซึ่งนำโดยอดีตผู้เล่นเวสต์แฮม บ็อบบี้ มัวร์ (1975)
6. คว้าชัยชนะอีกครั้งในเอฟเอ คัพ กับอาร์เซนอล เอฟซี ด้วยประตูเดียวจากเทรเวอร์ บรูคกิ้ง (1980)
7. เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีกหลังจากเอาชนะแบล็คพูลในรอบชิงชนะเลิศเพลย์ออฟแชมเปี้ยนชิพที่สนามเวมบลีย์ (2012)
8. การเซ็นสัญญากับนักเตะที่มีพรสวรรค์คนสำคัญ ดิมิทรี ปาเยต์ และมานูเอล ลานซินี่ ซึ่งจะยกระดับผลงานของเวสต์แฮมในสนามระหว่างฤดูกาล 2015-16
9. ย้ายไปลอนดอนสเตเดี้ยมเพื่อเป็นสนามเหย้าแห่งใหม่โดยจุที่นั่งได้เพิ่มขึ้นประมาณ 60,000 ที่นั่ง (2559)
10. จบอันดับที่ 6 ในพรีเมียร์ลีกฤดูกาล 2020-21 ภายใต้ผู้จัดการทีม เดวิด มอยส์ คว้าสิทธิ์ไปเล่นยูฟ่า ยูโรปา ลีก รอบแบ่งกลุ่ม (แหล่งที่มา).

ด้วยประวัติศาสตร์ที่ยาวนานกว่าศตวรรษเบื้องหลัง เวสต์แฮมยูไนเต็ดยังคงเป็นตัวแทนของลอนดอนตะวันออกอย่างภาคภูมิใจทั้งในและนอกสนาม โดยสร้างชื่อเสียงไม่เพียงแต่ในฟุตบอลอังกฤษ แต่ยังเป็นหนึ่งในทีมที่ดีที่สุดของยุโรปที่แข่งขันในระดับนานาชาติในแต่ละปี