นิวคาสเซิ่ลยูไนเต็ด: คู่แข่งในพรีเมียร์ลีก

สโมสรฟุตบอลนิวคาสเซิลยูไนเต็ด หรือที่รู้จักกันในชื่อ "เดอะแม็กพายส์" ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2435 ผ่านการควบรวมกิจการของสองสโมสรในท้องถิ่น ได้แก่ นิวคาสเซิลอีสต์เอนด์และเวสต์เอนด์ ความตั้งใจเบื้องหลังสหภาพนี้คือการสร้างสโมสรที่แข็งแกร่งพอที่จะแข่งขันกับทีมงานมืออาชีพจากภูมิภาคอื่น ๆ (แหล่งที่มา).

ในฤดูกาลเปิดตัว (พ.ศ. 2436-37) ในดิวิชั่นสองของลีกฟุตบอลอังกฤษ พวกเขาจบอันดับสี่ ช่วงปีแรกๆ ของพวกเขามีความก้าวหน้าอย่างค่อยเป็นค่อยไป โดยเหตุการณ์สำคัญคือการเลื่อนชั้นสู่ดิวิชั่น 1 ในปี พ.ศ. 2441 (แหล่งที่มา).

ผู้เล่นที่โดดเด่นในยุคแรกๆ เช่น Bill McCracken และ Colin Veitch ช่วยสร้างความสำเร็จในช่วงแรกให้กับทีม โดยเฉพาะอย่างยิ่งกลยุทธ์กับดักล้ำหน้าของ McCracken มีบทบาทสำคัญในการสร้าง Newcastle ให้เป็นสโมสรระดับท็อป

ในบรรดาช่วงเวลาที่ประสบความสำเร็จหลายช่วงในประวัติศาสตร์ มี 2 ยุคที่โดดเด่นสำหรับนิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด คือช่วงต้นทศวรรษ 1900 ภายใต้ผู้จัดการทีมแฟรงค์ วัตต์ และช่วงกลางทศวรรษ 1990 บริหารโดยเควิน คีแกน

ภายใต้การบริหารของแฟรงค์ วัตต์ (พ.ศ. 2447–2478) นิวคาสเซิลคว้าแชมป์ดิวิชั่นหนึ่งได้ 3 สมัย (พ.ศ. 2448, 2450 และ 2452) และเข้ารอบชิงชนะเลิศเอฟเอคัพ 5 สมัย โดยชนะ 1 สมัยในปี พ.ศ. 2453 (แหล่งที่มา).

ยุคที่เรียกกันด้วยความรักว่า 'ผู้ให้ความบันเทิง' เริ่มต้นเมื่ออดีตผู้เล่น เควิน คีแกน เข้ามาเป็นผู้จัดการทีมที่เซนต์ เจมส์ พาร์ก ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2535 พวกเขาได้เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีกเมื่อสิ้นสุดฤดูกาลนั้น ด้วยนักเตะระดับตำนานอย่างอลัน เชียเรอร์, เดวิด จิโนลา และเลส เฟอร์ดินานด์ ทำให้เดอะแม็กพายส์จบอันดับสองในพรีเมียร์ลีกสองครั้ง (1996 และ 1997) ระหว่างการดำรงตำแหน่งของคีแกน (แหล่งที่มา).

ดาร์บี้ไทน์-แวร์กับซันเดอร์แลนด์เป็นการแข่งขันที่ดุเดือดที่สุดของนิวคาสเซิ่ลยูไนเต็ด ความเกลียดชังเกิดขึ้นในปี 1883 โดยทั้งสองทีมเป็นตัวแทนของเมืองที่แตกต่างกันสองแห่งในพื้นที่ใกล้เคียงกัน การแข่งขันเหล่านี้เป็นเรื่องที่เร่าร้อนอยู่เสมอซึ่งมีส่วนสำคัญในประวัติศาสตร์ของสโมสร (แหล่งที่มา).

เกมกับมิดเดิ้ลสโบรช์หรือที่รู้จักกันในชื่อดาร์บี้ 'ไทน์-ทีส์' ก็มีความโดดเด่นเช่นกัน แม้จะร้อนแรงน้อยกว่าเกมปะทะซันเดอร์แลนด์ก็ตาม

เซนต์ เจมส์ พาร์ก คือบ้านของนิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด นับตั้งแต่ก่อตั้งมา ด้วยความจุมากกว่า 52,000 ที่นั่ง จึงเป็นหนึ่งในสนามกีฬาที่ใหญ่ที่สุดในอังกฤษ (แหล่งที่มา).

สวนสาธารณะเซนต์เจมส์ซึ่งเป็นที่รู้จักจากฝูงชนที่หลงใหล มีบรรยากาศที่น่าหวาดหวั่นสำหรับทีมเยือน เกมหนึ่งที่น่าจดจำคือเมื่อพวกเขามาจากตามหลังเพื่อเอาชนะอาร์เซนอล 4-3 ในเดือนกุมภาพันธ์ 2554 หลังจากตามหลังไป 4 ประตูในครึ่งแรก ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นถึงสิ่งที่สามารถทำได้ที่ป้อมปราการแห่งนี้เมื่อแฟนบอลสนับสนุนทีมของพวกเขาอย่างเต็มที่ (แหล่งที่มา).

นิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด มีฐานแฟนๆ ทั่วโลกจำนวนมากเนื่องมาจากความสำเร็จในสนามที่ผ่านมา และมีผู้เล่นที่โดดเด่นอย่างอลัน เชียเรอร์ ผู้สนับสนุนตัวแข็งของพวกเขาเรียกรวมกันว่า "ตูนอาร์มี่" ฐานแฟนคลับเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันตามประเพณีของสโมสร เช่น แถบขาวดำในชุดเหย้าของพวกเขา

'Toon Army' มีชื่อเสียงในด้านเสียงร้องพร้อมบทร้องมากมาย รวมถึงเพลง "Blaydon Races" อันโด่งดัง ประเพณียังขยายออกไปนอกสนาม โดยที่เกมเหย้าแต่ละเกมจะนำหน้าโดยแฟนๆ ที่มารวมตัวกันที่ผับท้องถิ่นรอบๆ เซนต์ เจมส์ พาร์ก ก่อนที่จะเดินขบวนไปที่สนามกีฬา (แหล่งที่มา).

1. คว้าแชมป์ลีกครั้งแรก (1904/05)
2. คว้าแชมป์ลีกสมัยที่สองในอีกสองปีต่อมา (1906/07)
3. ชูถ้วยเอฟเอคัพครั้งแรกในปี 1910
4. คว้าแชมป์ดิวิชั่น 1 สมัยที่ 3 (ฤดูกาล 1908/09)
5. ความสำเร็จหลังสงคราม: ชัยชนะเอฟเอ คัพ 3 ครั้งในรอบ 5 ปี - 1951, 1952 และ 1955
6. การแต่งตั้งเควิน คีแกนเป็นผู้จัดการทีม และได้เลื่อนชั้นสู่พรีเมียร์ลีก (1992)
7. คว้าชัยชนะเหนือซันเดอร์แลนด์คู่ปรับร่วมเมืองในลีกระหว่างฤดูกาลพรีเมียร์ชิปปี 95/96
8. เซ็นสัญญากับอลัน เชียเรอร์จากแบล็คเบิร์น โรเวอร์ส ซึ่งกลายเป็นผู้ทำประตูสูงสุดตลอดกาลของนิวคาสเซิ่ล
9. การคัมแบ็กครั้งประวัติศาสตร์กับอาร์เซนอลเมื่อวันที่ 5 กุมภาพันธ์ 2554 (จากการตามหลัง 4 ประตูในช่วงพักครึ่งไปจนถึงเสมอกันในการแข่งขัน)
10. จบอันดับที่ห้าในพรีเมียร์ลีกภายใต้ผู้จัดการทีมอลัน พาร์ดิว (2554–12) ผ่านเข้ารอบยูฟ่ายูโรปาลีกฤดูกาลหน้า (แหล่งที่มา).