Chelsea Football Club: een Premier League-kandidaat

Vorming van de club

Chelsea Football Club werd officieel opgericht op 10 maart 1905 in pub The Rising Sun (nu bekend als The Butcher's Hook) in Fulham Road door de prominente zakenman Gus Mears en zijn broer Joseph Mears. Hun belangrijkste doel was om een ​​voetbalclub op te richten die op Stamford Bridge kon spelen, waarvan zij eigenaar warenbron).

De broers benaderden aanvankelijk Fulham FC, maar hun voorstel om Stamford Bridge als thuisbasis te gebruiken werd afgewezen. Als gevolg hiervan besloten ze een nieuw team te creëren: Chelsea FC

Vroege strijd en successen

Tijdens hun vroege jaren werd Chelsea geconfronteerd met tal van uitdagingen, zoals financiële problemen en inconsistente prestaties op het veld. Ondanks deze worstelingen slaagde de club erin veelbelovend te zijn en enkele opmerkelijke successen te behalen.

In 1915 bereikte Chelsea onder manager David Calderhead hun eerste FA Cup-finale, maar werd verslagen door Sheffield United (bron). Met name tijdens deze periode speelde de legendarische doelman Willie 'Fatty' Foulke voor de Blues en werd beroemd vanwege zijn enorme omvang en bekwame reddingen (bron).

Nadat de Eerste Wereldoorlog in 1918 was geëindigd, hervatte het professionele voetbal zijn koers in Engeland, waardoor teams als Chelsea FC konden blijven voortbouwen op ervaringen uit het verleden.

De swingende jaren zestig

Chelsea kende halverwege de jaren zestig een tijdperk van succes, met manager Tommy Docherty aan het roer. Het team speelde aantrekkelijk en vermakelijk voetbal dat fans uit het hele land aansprak.

In het seizoen 1964-65 won Chelsea hun eerste grote trofee, toen ze de Football League Cup veiligstelden door Leicester City over twee legs te verslaanbron). Een getalenteerde generatie spelers zoals Peter Bonetti, Ron Harris en Charlie Cooke sierden Stamford Bridge tijdens deze periode.

1997 - heden: succes in de moderne tijd

Het lot van Chelsea veranderde pas echt toen Ken Bates in 1997 een meerderheidsbelang verkocht aan de Russische miljardair Roman Abramovich. Onder zijn eigendom investeerde Chelsea zwaar in nieuw talent en kende zowel nationaal als internationaal aanzienlijk succes.

Een van de meest iconische momenten vond plaats in 2012, toen Chelsea onder zaakwaarnemer Roberto Di Matteo hun eerste UEFA Champions League-titel won na een intense strafschoppenserie tegen Bayern Münchenbron).

Enkele legendarische spelers uit dit tijdperk zijn onder meer Frank Lampard (topscorer aller tijden van de club), John Terry (jarenlange aanvoerder), Didier Drogba (die talloze cruciale doelpunten scoorde) en Petr Cech (legendarische doelman).

Een onvergetelijk citaat van de toenmalige manager José Mourinho geeft de geest van dit tijdperk weer: "Noem me alsjeblieft niet arrogant, want wat ik zeg is waar. Ik ben Europees kampioen, dus ik ben niet iemand uit de fles; ik denk dat ik ' Ik ben een bijzondere" - nadat hij in juni 2004 werd onthuld als de nieuwe manager van Chelsea (bron).

Arsenal FC

Arsenal is al sinds de begindagen van het Engelse voetbal een van Chelsea's grootste rivalen. De rivaliteit tussen deze twee Londense clubs wordt vaak de North West London Derby genoemd en heeft door de geschiedenis heen talloze memorabele wedstrijden opgeleverd.

De intense vijandigheid tussen de twee teams dateert uit 1913 toen Arsenal verhuisde van Woolwich (in het zuidoosten van Londen) naar Highbury, dat dichter bij Stamford Bridge lag. Deze geografische nabijheid zorgde voor concurrentie zowel op als buiten het veld (bron).

Tottenham Hotspur FC

Tottenham Hotspur is een andere grote rivaal voor Chelsea, met hun wedstrijden bekend als de London Derby of North vs. South-West Derbys. De rivaliteit begon in 1909 toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten in een competitieve wedstrijd en nam in de loop van de tijd toe vanwege hun nauwe geografische ligging in Londen.

Derby's tegen deze rivalen zijn altijd pittige aangelegenheden, waarbij agressieve tackles, gepassioneerde fans en drama met hoge inzetten de gebruikelijke kenmerken zijn.

de brug van Stamford

Stamford Bridge is sinds de oprichting in 1905 de thuisbasis van Chelsea. Gelegen in Fulham, in het zuidwesten van Londen, biedt het momenteel plaats aan ongeveer 41.000 toeschouwers, nadat het in de loop van de geschiedenis verschillende renovaties heeft ondergaanbron). Opvallende kenmerken zijn onder meer de Shed End-stand (populair onder hardcore fans) en Matthew Harding Stand (genoemd naar de voormalige vice-voorzitter die tragisch omkwam bij een helikoptercrash).

Chelsea geniet sterke steun van lokale fans die op wedstrijddagen voor een elektrische sfeer zorgen. Door de jaren heen heeft dit thuisvoordeel aanzienlijk bijgedragen aan het binnenlandse succes van het team op Stamford Bridge.

Fanbasis

Chelsea beschikt over een grote wereldwijde schare fans verspreid over verschillende continenten, waaronder Europa, Afrika, regio's Azië-Pacific enz. Hun fans staan ​​bekend om hun loyaliteit en passie, waarbij ze vaak grote afstanden afleggen om het team te steunen in zowel binnenlandse als internationale competities.

Opmerkelijke fangroepen zijn onder meer Chelsea Supporters Trust (CST), die zich toelegt op het vertegenwoordigen van de belangen van de supporters van de clubbron), en The Shed End, een zanggroep die bij thuiswedstrijden voor een energieke sfeer zorgt.

Tradities

Chelsea heeft verschillende aloude tradities die bijdragen aan zijn unieke identiteit. Eén van die tradities is het spelen van 'The Liquidator' van Harry J Allstars vóór elke thuiswedstrijd – een deuntje dat zowel fans als spelers energie geeft. Daarnaast laten ze tijdens wedstrijden verschillende gezangen zingen door supporters, waaronder het beroemde 'Blue Is The Colour'-nummer.

1. Het winnen van hun eerste UEFA Champions League-titel in 2012 tegen Bayern München.
2. Het veiligstellen van een historische Premier League en FA Cup Double onder Carlo Ancelotti in 2009-10.
3. Het veroveren van hun eerste landstitel sinds 1955 onder José Mourinho met recordpunten (95) tijdens het seizoen 2004-2005.
4. Het verslaan van Leeds United na verlengingen om de FA Cup-finale in 1970 te winnen - hun eerste grote trofee sinds de oprichting.
5. Legendarische aanvaller Gianfranco Zola scoorde zijn beroemde doelpunt tegen Norwich City op Stamford Bridge op 7 december 1996.
6. FC Barcelona verslaan met tien man in Camp Nou op weg naar het winnen van de UEFA Champions League tijdens de terugwedstrijd in de halve finale op 24 april 2012
7. Een verbluffende comeback-overwinning op Napoli in de laatste zestien van de UEFA Champions League met de winnaar van de verlenging van Branislav Ivanovic op 14 maart 2012
8. Frank Lampard verbrak het doelpuntenrecord aller tijden van Bobby Tambling voor Chelsea met zijn 203e doelpunt tegen Aston Villa op 11 mei 2013.
9. Chelsea's dramatische 2-1 overwinning op Liverpool in de FA Cup-finale, waarbij Ramires en Didier Drogba de trofee veiligstelden op 5 mei 2012
10. De ongelooflijke laatste gelijkmaker van Eden Hazard tegen Tottenham Hotspur en bezorgde Leicester City op 2 mei 2016 de allereerste Premier League-titel